.......................ΜάΑύγουστος 2018... ..........................Σελίδες προβληματισμού πολιτών της Ανατολικής Αττικής............................

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη... Νίκος Μπελογιάννης

................Ανατροπή του καπιταλισμού και όχι διαχείριση...

"η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της ε.ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [ο δρόμος της αριστεράς]

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ & ΑΝΥΠΑΚΟΗ στον νεοφιλελευθερισμό

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ & ΑΝΥΠΑΚΟΗ στον νεοφιλελευθερισμό
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ & ΑΝΥΠΑΚΟΗ στον νεοφιλελευθερισμό

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

ΝΙ­ΚΟΣ ΧΟΥ­ΝΤΗ­Σ: Υπάρ­χει σχέ­διο και εί­ναι γερ­μα­νι­κό


Ποια τα κί­νη­τρα και οι στό­χοι της α­πό­φα­σης του Γιού­ρο­γκρου­π; Εμπε­ριέ­χει μια νέα φά­ση στην πο­λι­τι­κή του ά­ξο­να Βρυ­ξελ­λών – Βε­ρο­λί­νου, ό­σον α­φο­ρά την κρί­ση στην ευ­ρω­ζώ­νη;
Ήμουν α­πό αυ­τούς που ι­σχυ­ρί­ζο­νταν ό­τι δεν υ­πήρ­χε σχέ­διο για την α­ντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης στην ευ­ρω­ζώ­νη. Σή­με­ρα, με την α­πό­φα­ση για την Κύ­προ α­πο­δει­κνύε­ται ό­τι υ­πάρ­χει σχέ­διο κι αυ­τό εί­ναι γερ­μα­νι­κό. Υπάρ­χουν α­πο­φά­σεις, «μο­ντέ­λα» που ναι μεν αλ­λά­ζουν αλ­λά κι­νού­νται στη βα­σι­κή νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κα­τεύ­θυν­ση που ρί­χνει τα βά­ρη της κρί­σης στους ερ­γα­ζό­με­νους, στις χώ­ρες του Νό­του, στους πιο α­δύ­να­μους.

Στην Κύ­προ, θα έ­λε­γα ό­τι α­κό­μα δεν έ­χου­με δει συ­νο­λι­κά πό­ση κα­τα­στρο­φή θα ε­πι­φέ­ρει στην οι­κο­νο­μία και στην κοι­νω­νία της Κύ­πρου, κα­θώς δεν έ­χει ο­λο­κλη­ρω­θεί το μνη­μό­νιο που θα συ­νο­δεύει την υ­πο­τι­θέ­με­νη βοή­θεια α­πό την τρόι­κα. Τί­θε­ται θέ­μα ε­θνι­κής α­ξιο­πρέ­πειας και ύ­παρ­ξης. Πού τε­λι­κά ο­δη­γούν οι νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ροι μο­νό­δρο­μοι, η Γερ­μα­νι­κή αυ­ταρ­χι­κή η­γε­μο­νι­κή πο­λι­τι­κή το σύ­νο­λο της ευ­ρω­ζώ­νης και την ΕΕ;
Στό­χος, λοι­πόν, δεν εί­ναι η «διά­σω­ση» χω­ρών και τρα­πε­ζών γε­νι­κώς. Στό­χος και της «νέ­ας» στρα­τη­γι­κής (πα­κέ­το Κύ­πρου) εί­ναι η διά­σω­ση των τρα­πε­ζών του Βορ­ρά και κυ­ρίως της Γερ­μα­νίας, η α­πό­σπα­ση πλού­του, πε­ριου­σια­κών στοι­χείων κα­ταρ­χάς α­πό το Νό­το και η ε­νί­σχυ­ση της Γερ­μα­νίας έ­να­ντι άλ­λων οι­κο­νο­μι­κών κέ­ντρων της Ευ­ρώ­πης κι ό­χι μό­νο. Για να το δι­καιο­λο­γή­σουν ε­πα­νέρ­χο­νται –αν εί­χαν φύ­γει πο­τέ– στη λο­γι­κή «ο κα­θέ­νας μό­νος του», με τις «ι­διαι­τε­ρό­τη­τες» του και ό­τι προ­σπα­θούν να βο­η­θή­σουν τους ά­τα­κτους, τους α­πεί­θαρ­χους, τους ά­μυα­λους σε σύ­γκρι­ση με το «ε­νά­ρε­το» γερ­μα­νι­κό μο­ντέ­λο.

Δια­μορ­φώ­νε­ται νέο, δυ­σμε­νέ­στε­ρο πλαί­σιο για την α­ντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης στην ευ­ρω­ζώ­νη και ει­δι­κό­τε­ρα του Νό­του;
Έτσι κι αλ­λιώς το πλαί­σιο για την α­ντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης στην ευ­ρω­ζώ­νη ή­ταν ό­χι μό­νο δυ­σμε­νές αλ­λά με­τα­ξύ των πα­ρα­γό­ντων των αι­τιών της κρί­σης ή­ταν και τα δο­μι­κά προ­βλή­μα­τα της Ο­ΝΕ και του ευ­ρώ. Κι αυ­τό φαί­νε­ται α­πό τη διάρ­κεια, την έ­ντα­ση και το βά­θος της πα­γκό­σμιας κα­πι­τα­λι­στι­κής κρί­σης ει­δι­κά στην Ευ­ρώ­πη. Εδώ η «δια­χεί­ρι­σή» της δη­λα­δή η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη ε­νί­σχυ­ση αυ­τού του πλαι­σίου της κρί­σης στην ευ­ρω­ζώ­νη, ό­ξυ­νε τα προ­βλή­μα­τα. Ανα­φέ­ρο­μαι στα μέ­τρα αυ­στη­ρο­ποίη­σης του Συμ­φώ­νου Στα­θε­ρό­τη­τας, στη θε­σμο­ποίη­ση κυ­ρώ­σεων και ποι­νών στους «α­πεί­θαρ­χους», (οι­κο­νο­μι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση) στην εν­σω­μά­τω­ση της πο­λι­τι­κής συ­νο­χής (Ε­ΣΠΑ) στο πλαί­σιο της δη­μο­σιο­νο­μι­κής ε­ξυ­γίαν­σης και πει­θαρ­χίας, ει­σά­γο­ντας τη μα­κροοι­κο­νο­μι­κή αι­ρε­σι­μό­τη­τα στην ε­κτα­μίευ­ση κοι­νο­τι­κών κον­δυ­λίων. Ταυ­τό­χρο­να, αυ­τό που ό­ξυ­νε την κα­τά­στα­ση εί­ναι η γε­νί­κευ­ση της λι­τό­τη­τας, της ύ­φε­σης, της ρα­γδαίας αύ­ξη­σης της α­νερ­γίας σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη. Η Ελλά­δα α­ντι­με­τω­πί­στη­κε ως πει­ρα­μα­τό­ζωο για την de jure ε­φαρ­μο­γή αυ­τής της πο­λι­τι­κής. Με την Κύ­προ δη­μιουρ­γούν μια de facto κα­τά­στα­ση ό­που οι οι­κο­νο­μίες ό­λων των χω­ρών, κυ­ρίως του Νό­του, μπαί­νουν σε πλαί­σιο α­να­σφά­λειας, ε­ξαρ­τώ­με­νες α­πό το, υ­πό γερ­μα­νι­κό έ­λεγ­χο, Γιού­ρο­γκρουπ.

Ποια η προο­πτι­κή της ευ­ρω­ζώ­νης υ­πό το φως αυ­τής της α­πό­φα­σης –ο­δη­γού και για άλ­λες χώ­ρες;
Ση­μειώ­νω τις α­ντι­δρά­σεις -κα­θυ­στε­ρη­μέ­νες- χω­ρών και πα­ρα­γό­ντων της Ε.Ε. στην προο­πτι­κή της κα­θο­λι­κής ε­φαρ­μο­γής του κυ­πρια­κού μο­ντέ­λου. Σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση τί­θε­ται το θέ­μα της ευ­ρω­ζώ­νης και της προο­πτι­κής του ευ­ρώ κα­θώς αρ­κε­τοί πια βλέ­πουν ό­τι λει­τούρ­γη­σε και λει­τουρ­γεί προ­νο­μια­κά για τη Γερ­μα­νία και κά­ποιες άλ­λες λί­γες χώ­ρες. Και α­κό­μα, ό­τι με α­φορ­μή την κρί­ση α­ξιο­ποιεί­ται ως ι­μά­ντας με­τα­βί­βα­σης και με­τα­φο­ράς προ­βλη­μά­των στις μι­κρό­τε­ρες και α­δύ­να­μες χώ­ρες και στις ευ­ρω­παϊκές κοι­νω­νίες. Επο­μέ­νως, γί­νε­ται πιο ε­πί­και­ρη α­πό πο­τέ η συ­ζή­τη­ση για το πού πά­ει η Ευ­ρώ­πη και η Ε.Ε. Αφο­ρά τό­σο την ελ­λη­νι­κή ό­σο και την ευ­ρω­παϊκή Αρι­στε­ρά.


_________________________
* Ο Νί­κος Χου­ντής εί­ναι ευ­ρω­βου­λευ­τής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ΕΚΜ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου