.......................ΜάΑύγουστος 2018... ..........................Σελίδες προβληματισμού πολιτών της Ανατολικής Αττικής............................

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη... Νίκος Μπελογιάννης

................Ανατροπή του καπιταλισμού και όχι διαχείριση...

"η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της ε.ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [ο δρόμος της αριστεράς]

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ & ΑΝΥΠΑΚΟΗ στον νεοφιλελευθερισμό

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ & ΑΝΥΠΑΚΟΗ στον νεοφιλελευθερισμό
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ & ΑΝΥΠΑΚΟΗ στον νεοφιλελευθερισμό

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Αθήνα, κοινωνική κατάρρευση

VIDEO:

EΝΑ MΊΝΙ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤEΡ ΑΠΌ EΝΑ ΒΡΕΤΑΝO ΦΩΤΟΓΡAΦΟ ΠΟΥ ΤΑ EΖΗΣΕ OΛΑ ΑΠO ΚΟΝΤA


ΣΙΣΣΥ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ
29.10.2012




Όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει, η κοινωνία αποσυντίθεται και καταρρέει. Εμείς το ζούμε στο πετσί μας, αλλά το βλέπουν κι άλλοι «έξω από το χορό», επιστήμονες και ντοκιμαντερίστες.
Ο Ross Domoney, ένας βρετανός φωτογράφος που συνηθίζει να γυρίζει ντοκιμαντέρ με ανθρωπολογικό ενδιαφέρον σε περιοχές με κοινωνικές συγκρούσεις,ήρθε και έμεινε για πολλούς μήνες στην Ελλάδα και έζησε αυτά που διαδραματίζονται στους αθηναϊκούς δρόμους από κοντά. Το σύντομο ντοκιμαντέρ που γύρισε με δικές του εικόνες και στιγμιότυπα από διαδηλώσεις, βίαιες συγκρούσεις,και δηλώσεις απλών ανθρώπων, που μαρτυρούν τα δικά τους βιώματα της «κρίσης».
Παράλληλα ο λέκτορας κοινωνικής ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο του Έσεξ, Δημήτρης Δαλακόγλου, δίνει τη δική του ερμηνεία για τις κοινωνικές επιπτώσεις και μεταλλάξεις που υφίσταται η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.Αστυνομία, βία, μετανάστες, αυτοκτονίες αλλά και αλληλεγγύη, αλληλοργάνωση είναι τα βασικά συστατικά του ντοκιμαντέρ. Ίσως η τελευταία πρόταση του Δαλακόγλου, περί της «αντισυστημικής δυναμικής» που αναπτύσσεται στην Ελλάδα, είναι και η πιο ενδιαφέρουσα.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Η φίμωση του Τύπου γίνεται καθημερινό φαινόμενο της σκληρής δεξιάς πολιτικής

Πως τολμούν... να σκέφτονται;
Οι κυβερνητικές και διοικητικές παρεμβάσεις σε βάρος της δημοσιογραφικής λειτουργίας και της ενημέρωσης έχουν ξεπεράσει κάθε όριο στην ΕΡΤ, ενώ ανάλογα είναι τα κρούσματα σε όλα τα Δημόσια ΜΜΕ.  Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταδικάζει και τη σημερινή απαράδεκτη απόφαση του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης Αιμίλιου Λιάτσου, της Διοίκησης της ΕΡΤ Α.Ε. και της κυβέρνησης, να διακόψει τη συνεργασία με τους δημοσιογράφους-παρουσιαστές της εκπομπής «Πρωινή Ενημέρωση» Κώστα Αρβανίτη και Μαριλένα Κατσίμη.
  Το θέμα που προκάλεσε την απόφαση του κ. Λιάτσου, ήταν το γεγονός ότι προεβλήθη
 το ρεπορτάζ της «GUARDIAN», και για το ίδιο θέμα υπήρξε επιβεβαίωση από τον ιατροδικαστή κ. Πρωτονοτάριο, ο οποίος διαπίστωσε βιαιοπραγίες αστυνομικών σε βάρος των δεκαπέντε συλληφθέντων, που συμμετείχαν στην αντιφασιστική μοτοπορεία της 30ης Σεπτεμβρίου. Ο ιατροδικαστής μάλιστα ζήτησε και την ποινική δίωξη των αστυνομικών της ομάδας «ΔΕΛΤΑ» για κακούργημα, ωστόσο ο υπουργός κ. Δένδιας είχε ανακοινώσει στη Βουλή την πρόθεσή του να κάνει μήνυση στην εφημερίδα «GUARDIAN» για το δημοσίευμα που έκανε λόγο για βασανιστήρια των συλληφθέντων στη ΓΑΔΑ.  Κατόπιν τούτων πολλά είναι τα ερωτηματικά που εγείρει η αιφνίδια απόφαση του κ. Λιάτσου για την «εξαφάνιση» των δύο παρουσιαστών από τον τηλεοπτικό αέρα της ΝΕΤ. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Λιάτσος δεν μπήκε στον κόπο να επικοινωνήσει με τους δύο συναδέλφους προκειμένου να ακούσει τις απόψεις τους και προχώρησε στην απόφαση διακοπής της συνεργασίας τους, η οποία, όπως ανακοίνωσε, θα ισχύσει από αύριο Τρίτη, 30 Οκτωβρίου και μέχρι νεωτέρας. 
Η διοικητική αυτή παρέμβαση θεωρούμε ότι είναι άδικη, συνιστά πολιτική δίωξη κατά δημοσιογράφων και άσκηση λογοκρισίας καθώς και κατάργηση της ανεξαρτησίας της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. 
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει όλες τις διοικητικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει στην ΕΡΤ με αποκορύφωμα τη χθεσινή και πλήττουν την ενημέρωση και την ελευθεροτυπία. Απαιτεί δε να ανακληθεί η απόφαση αυτή αμέσως και να επανέλθουν οι συνάδελφοι στην εργασία τους. 
Το θέμα θα συζητηθεί, μαζί με όλα τα ζητήματα που έχουν ανακύψει στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, στην αυριανή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και στη συνάντηση που έχει με τους εκπροσώπους της ΕΡΤ. 
Μπράβο! Επιτέλους μπαίνει τάξις, γύψος και ανασφάλεια. Ο Αιμίλιος δεν παίζει. Ούτε παίζεται. Ο Γκέμπελ θα είναι σίγουρα περήφανος από τα καζάνια της κόλασης. Και το αφεντικό, ο Αντωνάκης, αυτοϊκανοποιημένος. Οι θρασύτατοι δημοσιογράφοι, που τόλμησαν να βάλουν τον Δένδια στο στόμα τους, χωρίς μάλιστα πρώτα να το πλύνουν με ανθόνερο και χλωρίνη, απολύθηκαν. Αυτό είναι δημοκρατία. Από τον καιρό του Παπαδόπουλου, είχα να δω τέτοια τηλεόραση. Η ΥΕΝΕΔ ξαναγυρνά στις ένδοξες εποχές των τσιρότων. Τότε που βάζανε στους δίσκους τσιρότα να μη ακούγονται τα τραγούδια.
Καλά τους έκανες Αιμίλιε. Μόνο απόλυση; Γιατί τόσο έλεος; Να τους γδύσουμε να τους μαστιγώσουμε, να τους κάνουμε φάλαγγα, να τους κρεμάσουμε ανάποδα και να τους κάψουμε μαζί με το Βαξεβάνη. Ε μα το παράκαναν. Καλά τους «εξόρισαν» τότε που άφησαν τον Τσίπρα, να πει τη γνώμη του. Σα δεν ντρεπόντουσαν! Αλλά τώρα, τόλμησαν να πουν για το Δένδια; Το Δένδια ρε; Πότε θα βγει ο αναθεματισμός τους από την Ιερά Σύνοδο, που βλαστήμησαν τη θεία; Τι, δε θα βγει, ούτε θα τους βασανίσουμε; Ούτε καν κάτεργα;
Εντάξει, συμφωνώ, πως σήμερα με την ανεργία στο Θεό, είναι χειρότερο να σε απολύσουν, από το να δείρουν, όπως έκανε η ΕΣΑ στην προηγούμενη χούντα. Κάθε δικτατορία άλλωστε, έχει τη δική της πινελιά όσον αφορά την τιμωρία των αντιφρονούντων.
Καλά έκανες ρε Λέτσο και τους έδιωξες. Δεν ταίριαζαν οι άνθρωποι μαζί σου. Εσύ έχεις όραμα. Να κάνεις την ΥΕΝΕΔ σαν τα μούτρα σου, σαν το STAR εννοώ. Να θεωρούμε το γυναικείο σώμα σαν εμπόρευμα προς πώληση, να βάζουμε στα δελτία κανα κωραλάκι, να δείχνουμε κανένα μπουτάκι, λίγο στήθος, φυσικά μπόλικο ξεκατίνιασμα, ανόητα κουτσομπολιά, σαχλαμάρες, για να περνά η ώρα, τέτοια.
Τώρα που το σκέφτομαι, γιατί η κοπελιά είναι πράγματι όμορφη, μήπως τους έδιωξες γιατί δεν ήθελαν να βγουν γυμνοί; Όχι. Στο είπαν από ψηλά. Φυσικά. Μερικοί ηλίθιοι ξεχνούν τις υποσχέσεις τους, αλλά ποτέ την εκδίκηση. Ειδικά, αν τα τομάρια αυτά πάρουν εξουσία.
Αυτοί έκαναν ρεπορτάζ για σοβαρό θέμα που καίει την κυβέρνηση, ως όφειλαν σαν ΣΟΒΑΡΟΙ δημοσιογράφοι. Είπαν μάλιστα και τη γνώμη τους! Το καταλαβαίνουν κι οι ίδιοι, δεν ταιριάζουν στην ΥΕΝΕΔ του Σαμαρά.
Έκαναν μάλιστα το χειρότερο έγκλημα για μια δικτατορία. Σκέφτηκαν δεν παπαγάλισαν. Έκαναν λογικούς συνειρμούς. Έθεσαν πολύ καλές ερωτήσεις. Χωρίς να βρίσουν. Δίδαξαν δημοσιογραφία. Αφού δεν τους εκτελέσατε επιτόπου μετά από αυτά, φτηνά τη γλύτωσαν. 
Είσαι ο καταλληλότερος για δήμιος δημοσιογράφων. Συγχαρητήρια για τη νέα σου θέση. Εσύ δεν ήσουν όμως που έλεγες, όταν σε τσουβαλιάσανε, τότε, που έλεγες για τον Καμμένο, ότι οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να διώκονται, επειδή λένε τη γνώμη τους; Τα γύρισες τώρα;
Τότε, με εκείνο το ρεπορτάζ κέρδισες μια μήνυση από τη σύζυγο του Καμμένου και μια καρέκλα από το Σαμαρά. Εύγε!
Σήμερα με αυτή σου την πράξη κέρδισες την εύνοια των κυβερνώντων και την αηδία όλων των υπολοίπων. Άξιος ο μισθός σου. Αλήθεια, πόσα παίρνεις;
   

Η ξυπόλητη μαθήτρια στην Αθήνα... και η έντονη διαμαρτυρία των μαθητριών στη Χαλκιδική


από την παρέλαση μαθητριών στη Χαλκιδική... με την αγανάκτηση αλλά και την μαχητικότητα στα πρόσωπά τους  για όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στις Σκουριές Χαλκιδικής...

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Η λίστα Λαγκάρντ στο έκτακτο τεύχος του HOTDOC


Το έκτακτο HOTDOC κυκλοφορεί το Σάββατο και αποκαλύπτει ολόκληρη τη λίστα Λαγκάρντ και τα ονόματα των 2059 Ελλήνων με καταθέσεις στην Ελβετία.

Eric John Ernest Hobsbawm: Περί αναδιανομής του ιδιωτικού πλούτου...


Eric John Ernest Hobsbawm
Iστορικός, διανοούμενος, συγγραφέας
9/6/1917 - 1/10/2012




«Το τεστ για μια προοδευτική πολιτική δεν είναι ιδιωτικό αλλά δημόσιο, δεν είναι το να αυξήσεις το εισόδημα και την κατανάλωση για τους πολίτες αλλά το να διευρύνεις τις ευκαιρίες για όλους μέσα από τη συλλογική δράση. Βέβαια αυτό σημαίνει, πρέπει να σημαίνει, δημόσια μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται αναδιανομή ιδιωτικού πλούτου.
Δημόσιες αποφάσεις με στόχο τη συλλογική βελτίωση της κοινωνίας, από την οποία όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν. Αυτή είναι η βάση της προοδευτικής πολιτικής, όχι η μεγιστοποίηση της οικονομικής μεγέθυνσης και των ατομικών εισοδημάτων.
Έτσι θα αντιμετωπιστεί και το σημαντικότερο πρόβλημα του αιώνα μας, η περιβαλλοντική κρίση. Ό,τι ιδεολογική ταμπέλα και αν χρησιμοποιήσουμε, θα πρέπει να σηματοδοτεί μια μετατόπιση από την ελεύθερη αγορά προς τη δημόσια δράση.
Και δεδομένης της σφοδρότητας της οικονομικής κρίσης, η μετατόπιση αυτή πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας».


______________
Πηγή: The Guardian | Φωτογραφία από τον Peter Marlow/Magnum

ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ SOFIA VEMBO VAZEI O NTOUT...

OXI στα νέα μέτρα - στις τρόικες - στα μνημόνια


Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Νίκος Πουλαντζάς νεομαρξιστής πολιτικός στοχαστής και κοινωνιολόγος (1936 – 1979



Νίκος Πουλαντζάς















Nεομαρξιστής πολιτικός στοχαστής και κοινωνιολόγος. Είναι περισσότερο γνωστός για το θεωρητικό του έργο για το κράτος, ενώ αξιοσημείωτη είναι η συνεισφορά του στην ανάλυση του φασισμού, των κοινωνικών τάξεων στον σύγχρονο κόσμο και της κατάρρευσης των δικτατοριών στη νότια Ευρώπη (Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα) κατά τη δεκαετία του '70. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του λεγόμενου «δομικού μαρξισμού», ενός φιλοσοφικού ρεύματος της δεκαετίας του '70, που αποτέλεσε προσπάθεια επιστροφής στο έργο του Καρλ Μαρξ και ανάδειξης του επιστημονικού του χαρακτήρα.

Ο Νίκος Πουλαντζάς γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1936 στην Αθήνα. Ο πατέρας του, Αριστείδης Πουλαντζάς, ο οποίος καταγόταν από τη Μάνη, ήταν διακεκριμένος δικηγόρος και δικαστικός γραφολόγος. Η μητέρα του λεγόταν Αγγελική, το γένος Καρυοφύλλη. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο κέντρο της Αθήνας, όπου κατοικούσε με τους γονείς του στην οδό Βερανζέρου κοντά στην Πλατεία Βάθης.

Μετά την αποφοίτησή του από το Δημοτικό σχολείο, φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, απ’ όπου ξεκίνησε η γνωριμία του με τον Μαρξισμό. Σπούδασε νομικά στοΠανεπιστήμιο Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε το 1957 με άριστα. Υπηρέτησε τη θητεία του στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και το 1960 απέκτησε την άδεια ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος, χωρίς όμως να το ασκήσει ποτέ.

Την ίδια χρονιά έφυγε για τη Δυτική Γερμανία, όπου παρακολούθησε σεμινάρια φιλοσοφίας και φιλοσοφίας του δικαίου στα πανεπιστήμια Μονάχου και Χαϊδελβέργης. Αποτέλεσμα αυτών των σπουδών του ήταν η μεταπτυχιακή του εργασία με θέμα την «Αναγέννηση του φυσικού δικαίου στη Γερμανία». Από το 1961 μέχρι το 1964 προετοιμάζει τη διδακτορική του διατριβή στη Σχολή Δικαίου και Οικονομικών Επιστημών του Παρισιού με θέμα «Φύση πραγμάτων και δίκαιο».

Το διδακτικό του έργο αρχίζει το 1962, ως βοηθός στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Από τον Δεκέμβριο του 1968 διδάσκει κοινωνιολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Βενσέν), παράλληλα με το ερευνητικό του έργο στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών. Από το 1977 έως την αυτοκτονία του το 1979 υπήρξε υπεύθυνος του εκδοτικού οίκουΑσέτ (Hachette) για βιβλία πολιτικού περιεχομένου.

Αν και η Γαλλία ήταν ο τόπος διαμόρφωσης της θεωρητικής του σκέψης, η Ελλάδα ήταν ο χώρος που η σκέψη αυτή εκφράστηκε εμπράκτως. Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα μέσα από τη Νεολαία της ΕΔΑ, υπήρξε μέλος του παράνομου ΚΚΕ και μετά τη διάσπαση του κόμματος το 1968 τάχθηκε με το ΚΚΕ Εσωτερικού. Ήδη από το 1966, στη Β' Εβδομάδα Μαρξιστικής Σκέψης, έκανε μια ανακοίνωση με θέμα τη μαρξιστική αντίληψη περί κράτους, ένα θέμα που θα βρίσκεται στο επίκεντρο των θεωρητικών του αναζητήσεων μέχρι τέλους.

Μετά την πτώση της δικτατορίας επέστρεψε στην Ελλάδα και στρατεύτηκε στην Ανανεωτική Αριστερά (ΚΚΕ Εσωτερικού). Με πληθώρα άρθρων και συνεντεύξεων, που μαρτυρούν την αγωνία του για τις εξελίξεις που ακολούθησαν τη Μεταπολίτευση, έδωσε σειρά διαλέξεων στην Πάντειο (1975-1976), με βασικό θέμα τις θεωρίες περί κράτους. Αποδεχόμενος την πρόσκληση της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, συμμετείχε στις εργασίες για τη σύνταξη του νόμου για τα ΑΕΙ.

Η σκέψη του Νίκου Πουλαντζά, επηρεασμένη αρχικά από τους Ζαν Πολ Σαρτρ, Γκέοργκ Λούκατς, Αντόνιο Γκράμσι και τον δάσκαλό του Λουί Αλτουσέρ, σταδιακά αποστασιοποιήθηκε και αναζήτησε τη δική της ταυτότητα. Αφού διερεύνησε τις απόψεις των κλασσικών του Μαρξισμού για το κράτος, επιχείρησε τον επαναπροσδιορισμό τους σε σχέση με τις πολύπλοκες συνθήκες της σύγχρονης εποχής. Αρνήθηκε τόσο τη φιλελεύθερη εκδοχή περί ουδετερότητας του κράτους, όσο και την αντίληψη των μαρξιστών ότι το κράτος αποτελούσε απλώς εργαλείο στα χέρια της κυρίαρχης τάξης. Για τον Πουλαντζά το κράτος αποτελούσε έκφραση των πολύπλοκων σχέσεων όλων των πολιτικοκοινωνικών δυνάμεων, ένα όργανο εξισορρόπησης των ταξικών ανταγωνισμών.

Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της θα πρέπει να επιδιώξουν όχι απλώς την κατάκτηση του κράτους, αλλά και την πραγματοποίηση των ριζικών εκείνων μετασχηματισμών του κρατικού μηχανισμού που θα στοχεύουν στη δημιουργία των καταλλήλων θεσμικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Γιατί, όπως υποστήριξε επιγραμματικά: «Ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα είναι σοσιαλισμός», μία θέση που τον αντιπαραθέτει με όλη την αυταρχική παράδοση του σοβιετικού εγχειρήματος. Οι απόψεις του αυτές υποβλήθηκαν σε αυστηρή κριτική από τους θεωρητικούς της ορθόδοξης μαρξιστικής - λενινιστικής κατεύθυνσης, οι οποίοι τον επέκριναν για ρεφορμισμό. Το θεωρητικό έργο του Νίκου Πουλαντζά για το κράτος περιέχεται στα βιβλία του: «Πολιτική Εξουσία και Κοινωνικές Τάξεις» (1969), «Οι κοινωνικές τάξεις στον σύγχρονο καπιταλισμό» (1974) και «Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός» (1978).

Όσον αφορά το φασιστικό φαινόμενο, ο Νίκος Πουλαντζάς υποστήριξε ότι ο φασισμός είναι αποτέλεσμα βαθιάς οικονομικής και ιδεολογικής κρίσης της κυρίαρχης τάξης. Όταν κανένα τμήμα της κυρίαρχης τάξης δεν μπορεί να επιβάλει την ηγεσία του στο «συνασπισμό της εξουσίας», τότε το φασιστικό κράτος αντικαθιστά το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα, ως λύση στην κρίση της καπιταλιστικής κοινωνίας, η οποία απειλείται από την οργανωμένη εργατική τάξη. Η μικροαστική τάξη, που συνθλίβεται από τη συγκέντρωση μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, έρχεται να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στη διακυβέρνηση, γιατί η καπιταλιστική ανάπτυξη την έχει αναγκάσει να μεταπέσει στα εργατικά στρώματα. Τις απόψεις του αυτές τις εκφράζει κατά βάση στο βιβλίο του «Φασισμός και Δικτατορία», που κυκλοφόρησε το 1970.

Ο Νίκος Πουλαντζάς αυτοκτόνησε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, πηδώντας στο κενό από τον όροφο μιας πολυκατοικίας του Παρισιού στις 3 Οκτωβρίου 1979. Ήταν νυμφευμένος από το 1966 με τη γαλλίδα φιλόσοφο και φεμινίστρια Ανί Λεκλέρ (1940-2006), με την οποία απέκτησε το 1971 μια κόρη, την Αριάδνη.

ΒΙΒΛΊΑ ΤΟΥ ΝΊΚΟΥ ΠΟΥΛΑΝΤΖΆ

  • Πολιτική εξουσία και κοινωνικές τάξεις (Θεμέλιο)
  • Οι κοινωνικές τάξεις στον σύγχρονο καπιταλισμό (Θεμέλιο)
  • Το κράτος, η εξουσία, ο Σοσιαλισμός (Θεμέλιο)
  • Φασισμός και δικτατορία (Θεμέλιο)
  • Η κρίση των δικτατοριών: Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία (Θεμέλιο)
  • Για τον Γκράμσι: Μεταξύ Σαρτρ και Αλτουσέρ (Πολύτυπο)
  • Η κρίση του Κράτους (Παπαζήσης)

____________________________
Διαβάστε περισσότερα: http://laikignomi.blogspot.gr/